Tozun toprağın içinden koşarak şiir avlayalım..
Oltalarımızın ucuna hislerimizi bağlayarak..
Öğlen uykusunu en güzel uyuyanla
Umut kapmaca oynayalım sonra..
Ve annesini en az üzenle
Dertten yüksek mesela..
Gitmeyi bilmediğimizden hırpalanışlarımız.. Ya gitsek boğulsak.. ya kalsak kavrulsak.. Say ki gittin çocuk.. İzlerin kaldı.. onları n'...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder