3 Şubat 2021 Çarşamba

KADIN OLMAK

İnsanı insan kırdı yüzyıllardır.. hepsinin ders alınası bir hikayesi vardı.. kıranın da kırılanın da..

her hayat kendi içinde yaşadı sınavını.. adil olup olmadığı yalnızca tanrı'nın kanaatiyle belirlenecekti.

hepimiz aynı sınavlara girmedik.. hepimiz aynı ateşte pişmedik.. kimin neden ne kadar muaf olduğunu bilmiyorduk..

bildiğimiz tek şey bilmediğimiz bir varlığın er ya da geç bizi adil bir terazide yargılayacağıydı.. nihayeti ya ödül ya ceza olan bi sistem.. 

bilmediğimiz bir sisteme tutunup günü kurtarmaya çalışıyoruz sadece.. sabır !

ne büyük kudret.. nasıl bağışlayıcı.. nasıl azmettirici.. nasıl uyuşturucu.. sabır !

kadın olmanın zor olduğu topraklarda doğdum ben.. benim coğrafyam zordu.. bana başka zordu Ayşe'ye başka Fatma'ya başka.. 

Betty Mahmudi'nin "kızım olmadan asla" kitabını okuyanlar bilir Betty'nin sınavını.. Bilmedikleri Ağrı'daki Fatma'nın sınavıdır.

Betty'nin iyi bir kalemi varmış.. o sınavdan sağ çıkmayı başarmış ve en iyi yazısını yazmış.. en güzel kitabında anlatmış..

Fatma da sağlam çıkmış sınavdan.. yazacak kalemi yokmuş ama O da en iyi abdigor köftesini sınavdan çıktığı gün yapmış mesela.

Zeynep en güzel nakışını işlemiş. Leyla en güzel ütüsünü yapmış. Ayla en güzel şarkısını söylemiş.. Bense en güzel çığlığımı attım.. en güçlüsünü.. en parçalayıcı olanını.. içime içime bağırdım.. sessizlikten yırtıldı ses tellerim..

Bu coğrafyanın kadınları.. hayatta kalmayı başarmış kadınları.. 

En iyisini yapabilmek için en derin yaraya üflemek gerek.. bütün kadınların yarasını tek bedende hissetmek mümkün değil elbette.. bir tanesinin bile yıkacak şiddette olduğunu düşünecek olursak üstelik..

Birbirimizin yaralarından tecrübe ettik hayatı.. empati yapanlar daha hızlı geçti aşamaları.. yapamayanlar daha çok düşüp daha güçlü üfledi son nefesini..

birbirimizin yaralarını gördük görmesine de.. birbirimizi yaralamayı da ihmal etmedik yaşadığımız yüzyıllarda..

her zaman deva olamadık.. dert olduğumuz da oldu bizim..

dert olanın da vardı bi hikayesi deva olanın da.. İnsanı insan kırdı yüzyıllarca.. kadını kadın.. kadını adam.. kadını çocuk.. kadını tanrı..

yaratırken yaşayacak aklı da verdi elbet.. ama duygu dozajlarında bi karışıklık olmuş olmalı.. bilmediğimiz o sistemde yargılanırken tanrıya bunu söyleyeceğim..

muaf olamadığım her sınavın nedenini soracağım.. 


bu benim blogumun ilk yazısı.. elbette yazmaya 'kadın olmak' tan başlayacağım.. 


'kadın olmak' bu coğrafyada.. her coğrafyada.. bu evrende kadın olmak..

En çok bunu yazacağım.. ..





Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Gitmeyi Bilmeyene

  Gitmeyi bilmediğimizden hırpalanışlarımız.. Ya gitsek boğulsak.. ya kalsak kavrulsak.. Say ki gittin çocuk.. İzlerin kaldı.. onları n'...