Dört nala gidiyorum. Bir hedefim yok fakat varmak istediğim yeri biliyorum. O yerin bir adı yok.. bir vakti yok.. Nitelemek mümkün değil. Tek bildiğim vardığımda 'işte burası' diyeceğim. Sonrası mı? Umurumda değil... Umurumda değil..
At gözlükleri demiştim. Bilerek taktım. Kendim istedim... Yolumdan şaşmamam lazım..
Koşarken hançerler yiyorum sırtımdan.. dallara takılıyor kanatlarım uçmaya çalıştığımda..
Yara bere içindeyim. Olsun.. Umurumda değil...
Kan revan içindeyim.. halsizim.. yorgunum.. uykusuzum.. Olsun. Umurumda değil...
Durmayacağım. Biliyorum! Durursam yapamayacağım..
Vardığım yerde yığılıp kalayım; varamazsam o yolda öleyim.. Olsun. Umurumda değil...
Sevmek ne beter şeymiş.. 'Aşkta gurur olmaz' ne haklı sözmüş..
Aşkta gurur olmadığı doğruymuş.. Gurur insanda olurmuş..
İnsanım... Şükür!
yaşadığım tün rezil şeylere rağmen sevebilecek kadar aşık.. söylemeyip parçalana parçalana içime atacak kadar insan!
22.08.19
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder